Wniosek do Szefa ABW

Wrocław, dnia 7 lutego 2025 roku

Szanowny Pan
płk Rafał Syrysko
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
ul. Rakowiecka 2A, 00-993 Warszawa

WNIOSEK
o przeprowadzenie analizy działań Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, Bogdana Święczkowskiego, w związku z podejrzeniem o działania destabilizujące ład konstytucyjny, szerzenie dezinformacji i podejmowanie aktywności mogących stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa wewnętrznego Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Pułkowniku,

Działając we własnym imieniu, lecz kierując się nadrzędnym interesem publicznym oraz koniecznością ochrony stabilności instytucji państwowych, składam niniejszy wniosek na podstawie prawa do składania petycji i wystąpień do organów władzy publicznej, zagwarantowanego w art. 63 Konstytucji RP. Każdy obywatel ma prawo do zwracania się do właściwych organów państwowych w sprawach dotyczących interesu publicznego oraz ochrony porządku konstytucyjnego i bezpieczeństwa wewnętrznego państwa.

Ponadto, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U. 2023, poz. 1183), ABW jest zobowiązana do rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania zagrożeń dla bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, w tym przeciwdziałania dezinformacji i aktom destabilizacji ustrojowej. W związku z tym, jako obywatel, mam prawo żądać podjęcia działań przez właściwe organy państwowe w celu oceny potencjalnych zagrożeń wynikających z działalności osób pełniących funkcje publiczne.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę o przeprowadzenie kompleksowej analizy oraz podjęcie następujących działań w związku z wypowiedziami Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, Bogdana Święczkowskiego:

1. Przeprowadzenie szczegółowej analizy wypowiedzi i działań Prezesa TK pod kątem ich wpływu na stabilność państwa, zgodność z Konstytucją RP oraz potencjalne zagrożenie dla porządku publicznego. Analiza ta powinna obejmować:

• Weryfikację kontekstu, częstotliwości i charakteru wypowiedzi Prezesa TK, w tym ich zgodność z normami prawnymi i etycznymi właściwymi dla osoby pełniącej funkcję Prezesa Trybunału Konstytucyjnego;
• Analizę treści pod kątem potencjalnego wpływu na bezpieczeństwo państwa, w szczególności czy wypowiedzi mogą prowadzić do erozji zaufania społecznego do instytucji państwowych, delegitymizacji organów władzy publicznej lub destabilizacji sytuacji wewnętrznej;
• Określenie, czy wypowiedzi Prezesa TK mogą prowadzić do podważenia porządku konstytucyjnego, w tym analizę skutków prawnych i politycznych wynikających z jego publicznych oświadczeń;
• Identyfikację, czy wypowiedzi mogą być wykorzystywane w ramach szerszej strategii dezinformacyjnej lub wojny hybrydowej, w szczególności przez podmioty krajowe i zagraniczne dążące do osłabienia Polski;
• Sprawdzenie, czy wypowiedzi Prezesa TK mogą przyczyniać się do eskalacji napięć społecznych lub politycznych, w tym analizę ich wpływu na funkcjonowanie instytucji demokratycznych i bezpieczeństwo wewnętrzne kraju;
• Weryfikację powiązań między wypowiedziami a konkretnymi wydarzeniami politycznymi i społecznymi, w tym ocenę, czy wypowiedzi mogą mieć charakter skoordynowanego działania destabilizacyjnego.

2. Zbadanie, czy jego wypowiedzi mogą wpisywać się w strategię dezinformacyjną i elementy wojny hybrydowej ukierunkowanej na destabilizację instytucji państwowych. W szczególności należy przeanalizować następujące wypowiedzi i działania:

• Publiczne oskarżenia o zamach stanu – Bogdan Święczkowski w wypowiedziach medialnych sugerował, że działania rządu Donalda Tuska mają charakter nielegalnego przejęcia władzy, co może prowadzić do podważenia legitymacji demokratycznie wybranych instytucji państwowych i osłabienia stabilności ustroju;
• Twierdzenia o konieczności użycia sił zbrojnych – w swoich wypowiedziach Prezes TK sugerował możliwość wyprowadzenia wojska na ulice, co może budzić obawy dotyczące potencjalnej eskalacji napięć społecznych i podważania cywilnej kontroli nad siłami zbrojnymi;
• Narracja o upadku państwa prawa – wskazywanie na rzekomą anarchię prawną oraz brak legitymacji obecnych władz może być elementem dezinformacji mającej na celu polaryzację społeczeństwa i osłabienie zaufania do instytucji demokratycznych;
• Wpisywanie się w prorosyjską narrację destabilizacji Unii Europejskiej i Polski – poprzez podważanie stabilności instytucji państwowych i propagowanie chaosu konstytucyjnego, działania Prezesa TK mogą być wykorzystywane w rosyjskiej strategii wojny informacyjnej przeciwko Zachodowi;
• Podsycanie konfliktów wewnętrznych w Polsce – prezentowanie obecnego rządu jako nielegalnego oraz nawoływanie do działań, które mogą być odebrane jako dążenie do konfrontacji politycznej i instytucyjnej, mogą być elementami scenariusza wojny hybrydowej mającej na celu destabilizację państwa.

Celem tej analizy powinno być ustalenie, czy działania Prezesa TK wpisują się w strategię dezinformacyjną obcych ośrodków wpływu lub mogą być wykorzystywane do osłabienia pozycji Polski na arenie międzynarodowej.

3. Ustalenie ewentualnych powiązań Prezesa TK z podmiotami krajowymi i zagranicznymi, które mogłyby wskazywać na świadome działanie na rzecz osłabienia struktur państwa. W szczególności należy dokonać analizy:

• Powiązań politycznych i organizacyjnych – zbadanie jego relacji z przedstawicielami ugrupowań politycznych, organizacji społecznych oraz lobbystami, którzy mogą mieć interes w destabilizacji porządku konstytucyjnego lub osłabieniu instytucji państwowych;
• Kontaktów międzynarodowych – weryfikacja relacji z przedstawicielami instytucji, organizacji lub osób działających poza granicami Polski, które mogą mieć wpływ na podejmowane przez niego działania;
• Zaangażowania w nieformalne grupy wpływu – analiza jego powiązań z grupami o charakterze doradczym, think-tankami, mediami lub osobami powiązanymi z interesami sprzecznymi z bezpieczeństwem państwa;
• Działań wskazujących na możliwe kierowanie lub inspirowanie dezinformacji – zbadanie, czy jego aktywność medialna i publiczne wypowiedzi mogą być elementem większej strategii wpływania na opinię publiczną w sposób destabilizujący państwo;
• Możliwych powiązań z podmiotami gospodarczymi – analiza relacji z sektorem prywatnym, które mogą mieć wpływ na podejmowane decyzje i promowanie określonych interesów kosztem bezpieczeństwa wewnętrznego Polski.

Celem tych działań jest ustalenie, czy działania Prezesa TK są wynikiem autonomicznych decyzji, czy też istnieją podmioty trzecie, które mogą na niego wpływać w sposób zagrażający stabilności i suwerenności państwa.

4. Ocenę ryzyka, jakie może wynikać z dalszych działań Prezesa TK, w szczególności w kontekście potencjalnego wywoływania kryzysu konstytucyjnego, osłabienia zdolności operacyjnych instytucji państwowych oraz erozji zaufania społecznego do organów konstytucyjnych. Ocena ta powinna obejmować następujące aspekty:

• Analizę wpływu wypowiedzi Prezesa TK na stabilność instytucji państwowych, w tym czy jego działania mogą przyczynić się do delegitymizacji działań władzy ustawodawczej i wykonawczej oraz podważenia legalności ich decyzji;
• Ocenę skutków dezinformacji szerzonej przez Prezesa TK, w szczególności w zakresie wpływu na porządek konstytucyjny i integralność systemu prawnego;
• Zbadanie, czy działania Prezesa TK mogą doprowadzić do kryzysu politycznego, skutkującego paraliżem instytucji państwowych lub powstaniem równoległych ośrodków władzy;
• Identyfikację zagrożeń dla bezpieczeństwa wewnętrznego wynikających z podważania roli Trybunału Konstytucyjnego jako niezależnego organu władzy sądowniczej, co może prowadzić do anarchizacji systemu prawnego;
• Weryfikację potencjalnych skutków społecznych działań Prezesa TK, w tym wzrostu napięć społecznych, niepokojów publicznych i erozji stabilności demokratycznego systemu państwowego.

5. Przygotowanie raportu dla odpowiednich organów państwowych, w tym dla Prezesa Rady Ministrów, Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministra Sprawiedliwości – Prokuratora Generalnego oraz Przewodniczącego Komisji ds. Służb Specjalnych Sejmu RP, wskazującego na ewentualne naruszenia prawa oraz rekomendacje dotyczące działań, w tym ewentualnego podjęcia postępowania wyjaśniającego przez prokuraturę i służby specjalne.

Publiczne wypowiedzi i podejmowane działania Prezesa TK mogą prowadzić do poważnych zagrożeń dla bezpieczeństwa wewnętrznego Rzeczypospolitej Polskiej. W szczególności mogą skutkować:

• Podważeniem legitymacji organów władzy publicznej – powtarzające się oskarżenia o zamach stanu oraz delegitymizowanie rządu mogą prowadzić do osłabienia zaufania społecznego do demokratycznie wybranych instytucji, a w skrajnym przypadku do anarchizacji życia publicznego;
• Eskalacją napięć społecznych i destabilizacją sytuacji wewnętrznej – nawoływanie do radykalnych działań oraz budowanie narracji o rzekomym upadku państwa prawa mogą prowadzić do radykalizacji nastrojów społecznych oraz wzrostu ryzyka niepokojów publicznych;
• Osłabieniem instytucji państwowych i ich zdolności operacyjnych – kontestowanie legalności organów konstytucyjnych i propagowanie niezgodnych z prawem interpretacji ich kompetencji może przyczyniać się do paraliżu instytucji państwowych oraz chaosu prawnego;
• Wpisywaniem się w strategię dezinformacyjną Federacji Rosyjskiej – narracja o upadku demokratycznych mechanizmów w Polsce i rzekomej konieczności użycia sił zbrojnych do ochrony ustroju może być wykorzystywana przez podmioty zewnętrzne dążące do destabilizacji sytuacji w kraju i osłabienia pozycji Polski w strukturach międzynarodowych;
• Zagrożeniem dla porządku konstytucyjnego – podważanie wyroków sądów powszechnych, negowanie kompetencji organów państwowych oraz nawoływanie do niestosowania się do obowiązujących norm prawnych stanowi poważne zagrożenie dla stabilności systemu prawnego.

Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego jest organem państwowym odpowiedzialnym za ochronę porządku konstytucyjnego oraz bezpieczeństwa wewnętrznego Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz.U. 2023, poz. 1183), ABW jest zobowiązana do: rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania zagrożeń dla bezpieczeństwa wewnętrznego państwa, przeciwdziałania dezinformacji i aktom destabilizacji ustrojowej, ochrony porządku konstytucyjnego i przeciwdziałania zagrożeniom wynikającym z szerzenia nieprawdziwych informacji w przestrzeni publicznej.

Zgodnie z art. 196 Konstytucji RP, sędziowie Trybunału Konstytucyjnego korzystają z immunitetu, który uniemożliwia ich pociągnięcie do odpowiedzialności karnej bez uprzedniej zgody Trybunału. Jednak immunitet ten:

• Nie obejmuje działań prowadzących do zagrożenia bezpieczeństwa państwa – Immunitet chroni sędziów przed represjami za wydane orzeczenia i działalność orzeczniczą, natomiast nie może być interpretowany jako ochrona przed analizą działań, które mogą destabilizować państwo i naruszać jego porządek konstytucyjny;
• Nie wyłącza analizy działań Prezesa TK pod kątem bezpieczeństwa narodowego – Immunitet odnosi się wyłącznie do działań o charakterze prawnym i jurysdykcyjnym, natomiast ABW nie prowadzi postępowania karnego, lecz analizę wpływu jego działań na bezpieczeństwo narodowe;
• Nie dotyczy przypadków naruszenia przepisów dotyczących neutralności sędziowskiej – Zgodnie z art. 195 ust. 3 Konstytucji RP, sędziowie TK nie mogą prowadzić działalności publicznej niezgodnej z zasadą niezależności sądów i niezawisłości sędziów, a publiczne wypowiedzi o charakterze politycznym mogą naruszać te przepisy.

W związku z powyższym, podjęcie działań sprawdzających przez ABW jest niezbędne i w pełni uzasadnione w świetle obowiązujących przepisów dotyczących ochrony porządku konstytucyjnego oraz bezpieczeństwa państwa. Publiczne wypowiedzi Prezesa Trybunału Konstytucyjnego, w których kwestionuje legalność działań konstytucyjnych organów władzy oraz formułuje oskarżenia o zamach stanu, mogą prowadzić do poważnych konsekwencji dla stabilności państwa. Jego stanowisko i autorytet mogą przyczyniać się do podważenia legitymacji organów konstytucyjnych i erozji zaufania społecznego do instytucji państwowych. 

Wypowiedzi te, wygłaszane przez osobę pełniącą funkcję Prezesa TK, mogą wywołać poważne napięcia polityczne i społeczne, a także skutkować destabilizacją systemu demokratycznego. Zważywszy na powyższe, analiza działań Prezesa TK przez ABW jest zgodna z obowiązującym porządkiem prawnym i nie narusza jego immunitetu ani niezawisłości, lecz stanowi realizację ustawowych obowiązków ABW dotyczących ochrony bezpieczeństwa państwa. 

Mając na uwadze powyższe, niniejszy wniosek jest w pełni uzasadniony zarówno pod względem merytorycznym, jak i prawnym. Oczekuję jego rozpatrzenia i podjęcia stosownych działań przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego w ramach jej ustawowych obowiązków.

Z wyrazami szacunku, 
(-) Łukasz Bugajski